De afgelopen dagen was de hitte niet te ontwijken. Het leek alsof de zon zichzelf had getransformeerd in een ongenadige vijand, vastberaden om de temperatuur naar ongekende hoogten te stuwen. De warmte was overal aanwezig, als een onzichtbare mantel die over de stad hing en alles bedekte.
Het asfalt onder je voeten leek te smelten, en elke ademhaling voelde alsof de lucht zelf in brand stond. Mensen zochten wanhopig naar schaduw en verkoeling, maar de hitte gaf zich niet zomaar gewonnen.
De warmte was zo intens dat ventilatoren, die normaal voor een zuchtje frisse lucht zorgen, niet meer in staat waren om de temperatuur draaglijk te maken. Zelfs de airconditioners, die normaal een uitkomst bieden, konden de verzengende hitte niet volledig verslaan.
De enige echte verlichting leek water te bieden, en niet verrassend stroomden mensen naar zwembaden, meren en rivieren om enige verkoeling te vinden. Iedereen zocht naar manieren om de extreme hitte tijdelijk te ontvluchten en enige verlichting te vinden.
Twee vriendinnen hadden er op een gegeven moment genoeg van. Hun appartement, dat aanvoelde als een bakoven, bood geen enkele ontsnapping meer aan de ondraaglijke warmte. Ze keken elkaar aan, hun rood aangelopen wangen verraden de benauwdheid die ze voelden.
Zonder ook maar een woord te wisselen, wisten ze wat hen te doen stond. Ze besloten om de boot van de ouders van een van hen, die normaal stof lag te vangen, van zijn ligplaats te halen en koers te zetten richting het verkoelende water.
In een mum van tijd hadden ze alles ingepakt wat ze nodig hadden: zonnebrandcrème, handdoeken, koele drankjes en hun zwembroeken. Met de zon brandend hoog aan de hemel en de hitte die als een zware deken op hen drukte, voeren ze het water op.
Bekijk de video op de volgende pagina.
