Mia was dolgelukkig toen ze Remco ontmoette. “Het voelde meteen heel goed. We hadden allebei een lang huwelijk achter de rug en wilden iets moois maken van de jaren die nog komen.
Inmiddels zijn we vijf jaar samen, zijn we liefdevolle bonusouders voor elkaars kinderen en laten we samen een huis bouwen in Portugal. Toch is er iets wat ons geluk in de weg staat: mijn trouwring…”
Verlies en verdriet
Op haar vijftigste verjaardag kreeg Mia’s toenmalige man Pieter verschrikkelijk nieuws. “Hij voelde zich al een tijd niet lekker. Pieter had een ‘niet lullen maar poetsen’-mentaliteit en weigerde naar de huisarts te gaan. Hij zei altijd: ‘Mijn lichaam is sterk en gezond.
Ik voel me vanzelf beter. Niet aanstellen, maar doorgaan.’ Die mentaliteit werd hem uiteindelijk fataal. Zijn ziekte bleek vergevorderd en de artsen konden niets meer voor hem doen. Drie maanden later was het klaar.”
Leven zonder Pieter
Mia en de kinderen waren ontroostbaar. “De kinderen woonden op zichzelf en waren aan het studeren. Een jaar eerder was alles nog koek en ei en ineens was onze man en vader er niet meer.
Gelukkig hadden we een sterke band en bleven we elkaar opzoeken. In ons gezin praten we veel over gevoelens, wat ons enorm heeft geholpen. Langzaam maar zeker leerden we leven met de nieuwe situatie. Maar ook al is het nu tien jaar geleden, ik mis Pieter nog steeds.”
Weer openstaan voor liefde
De eerste jaren na Pieter’s overlijden was het voor Mia geen optie om te daten. “Dat voelde niet goed. Ik was nog niet over het verlies heen en moest dat eerst verwerken. Pas toen een vriendin vijf jaar later zei dat ze een wel héél leuke man kende, knikte ik ja. Het was tijd om mijn hart weer voor het geluk te openen.”
Een nieuwe liefde
Door die gemeenschappelijke vriendin werden Mia en Remco aan elkaar voorgesteld. “Het was meteen raak. Remco is slim, grappig, sportief en een echte family man. Op veel manieren doet hij me aan Pieter denken.
Enerzijds is dat pijnlijk, anderzijds ook fijn. Ik wist meteen dat hij een goede bonusvader voor mijn kinderen zou zijn en ik wilde dat ook voor zijn kinderen worden.”
Remco’s verleden
Remco had een andere reden om alleen te zijn. Zijn vorige vrouw werd verliefd op een andere man. “Hij heeft daar een enorme klap van gekregen. We hebben het er in het begin van onze relatie veel over gehad.
Hij was gelukkig met haar, maar zij niet met hem. Het maakte hem onzeker en angstig. Wat als ik hetzelfde zou doen? Ik kon hem geruststellen: ik zou hem nooit verlaten.”
De trouwring
Ondanks Mia’s loyaliteit blijft Remco onzeker. “Dat snap ik en ik heb daar begrip voor. Ik heb ook mijn littekens overgehouden aan het verlies van Pieter. Het fijne is dat Remco en ik hier open over kunnen praten. Toch is er één ding waar we niet uitkomen… Remco wil dat ik mijn trouwring afdoe.”
De eerste liefde
Mia heeft haar trouwring altijd omgehouden. “Ik kan er geen afstand van doen. Natuurlijk ben ik officieel niet meer met Pieter getrouwd, maar hij is en blijft mijn eerste grote liefde en de vader van onze kinderen. Remco respecteert dat, maar vindt ook dat het onze relatie ondermijnt. ‘Ik heb altijd het gevoel dat je hart bij Pieter ligt en niet bij mij.
Als ik naar de ring kijk, voel ik me buitengesloten. Een indringer in jullie liefde,’ zegt hij. Dat kan ik echt begrijpen, zeker gezien de manier waarop hij en zijn vrouw uit elkaar gingen. Toch wil ik mijn ring niet afdoen. Voor mij voelt dat als bedrog.”
Twijfels over de toekomst
Remco heeft aangegeven graag met Mia te willen trouwen. “Ons huis in Portugal is volgend jaar af. Het lijkt hem geweldig om elkaar in het bijzijn van onze familie en vrienden het ja-woord te geven. Ik zou dat ook graag willen, maar ergens twijfel ik. Als een man van mij verlangt dat ik afstand doe van de trouwring van de vader van mijn kinderen, is hij dan wel de ware?”
Wat vind jij van Mia’s dilemma? Laat het ons weten door een reactie op Facebook achter te laten.
