Soms zijn er geheimen die je liever voor jezelf houdt. Voor Jelka (41) is dit zo’n verhaal. Na jarenlang hard gewerkt te hebben, zit ze nu in de WW en doet ze weinig moeite om een nieuwe baan te vinden. Hoewel ze begrijpt dat haar situatie vragen kan oproepen, geniet ze stilletjes van de onverwachte rust in haar leven.
Altijd hard gewerkt
Jelka blikt terug op haar jarenlange inzet voor haar vorige werkgever, een communicatiebedrijf waar ze leiding gaf aan de marketingafdeling. “Ik heb altijd keihard gewerkt,” vertelt ze. “Ik meldde me nooit ziek, ging amper op vakantie, en zelfs dan bleef ik mijn mail checken. Overwerken? Geen probleem.” Haar werk was haar leven, en collega’s voelden als familie. Toch bracht dit ook offers: haar eigen familie en vrienden zag ze veel minder.
Die toewijding maakte het nieuws des te pijnlijker toen ze hoorde dat haar functie kwam te vervallen vanwege bezuinigingen. “Ik voelde me belazerd,” zegt ze. “Ik dacht: wie ontslaat nou de marketingmanager?” Hoewel ze met een royale vaststellingsovereenkomst wegging, bleef de klap hard aankomen.
Wennen aan een nieuw ritme
Na het verlies van haar baan voelde Jelka zich in eerste instantie verloren. “De eerste maandag dat ik niet naar kantoor ging, wist ik niet wat ik met mijn tijd aan moest. Mijn huis was nog nooit zo schoon en georganiseerd.” Toch begon ze langzaam te wennen aan het onthaaste leven. Ze ontdekte de voordelen van rust: sporten overdag, uitgebreid koken en gewoon eens zonder plan de deur uit gaan.
“Ik had hier niet voor gekozen,” zegt ze, “maar ik gunde mezelf die rust. Solliciteren zou ik wel doen zodra ik in de WW kwam.”
Genieten van de uitkering
Toen het moment daar was, voelde Jelka weinig druk om actief te solliciteren. Haar werkcoach gaf haar de ruimte om een baan te zoeken die écht bij haar paste, zonder haast. Dat advies nam ze ter harte. Inmiddels zit ze een halfjaar in de WW, met nog een halfjaar te gaan. “Ik doe het rustig aan,” biecht ze op. “Ja, natuurlijk ga ik wel weer solliciteren als het echt moet. Maar ik voel geen bloedspoed.”
Ze geeft toe dat de berichten van recruiters op LinkedIn haar vertrouwen geven dat ze snel weer een baan zal vinden als ze echt op zoek gaat. Toch houdt ze haar huidige houding geheim. “Ik zeg dat ik me scheel solliciteer, maar dat het lastig is iets nieuws te vinden. Ik ben bang dat mensen het niet zouden begrijpen.”
Een ongemakkelijke waarheid
Jelka beseft dat haar situatie niet bepaald voorbeeldig is. “Ik profiteer van mijn uitkering, en dat biecht ik aan niemand op,” zegt ze eerlijk. Toch ziet ze het ook als een periode van rust en herstel, na jaren van keihard werken. “Ik maak me geen zorgen over de toekomst. Maar voor nu vind ik deze situatie net iets te comfortabel om er echt werk van te maken. Dat komt over een paar maanden wel.”