Twee maanden na het overlijden van Eva Hermans-Kroot werd er in een speciale aflevering van Over Mijn Lijk stilgestaan bij haar leven en het afscheid. De Tilburgse, die drie jaar lang gevolgd werd door het programma, overleed op 30 november aan de gevolgen van longkanker. In de uitzending werd haar laatste gesprek met presentator Tim Hofman getoond. Daarnaast deelden haar man Matthijs en zus Anne hun verdriet en het intense gemis dat zij dagelijks voelen.
Op de dag voor haar overlijden bezocht Hofman Eva en Matthijs voor een laatste interview. Tijdens dat emotionele moment reflecteerde Eva op haar leven en besefte ze hoe waardevol haar tijd was geweest. ,,Je kan het misschien niet geloven, maar ik heb door mijn kanker echt wel leuke dingen meegemaakt. Misschien wel leuker dan de gemiddelde mens,” vertelde ze openhartig.
Ondanks haar ziekte beleefde Eva bijzondere momenten. Ze trouwde met haar grote liefde, werd op Instagram door een groot publiek gevolgd en straalde op het Televizier-Ring-Gala in oktober vorig jaar. Ook schreef ze het boek Longeneeslijk, waarin ze haar ervaringen met haar ziekte deelde. Haar positiviteit en veerkracht raakten velen.
Het gemis van Matthijs en Anne
Zes weken na haar overlijden ontmoette Hofman Matthijs en Anne opnieuw in het gedenkbos. Het verdriet is nog altijd groot en het gemis voelbaar. Matthijs worstelt met de leegte die Eva heeft achtergelaten. ,,Ik mis haar gewoon heel erg. Het is lastig om het leven weer op te pakken zonder haar.”
Ook Anne ervaart het gemis op een intense manier. ,,Er zijn van die halve seconden waarin je even vergeet dat ze er niet meer is. Dan denk ik: ‘even snel Eva appen’, maar dat gaat niet.” De zussen spraken elkaar dagelijks, iets wat nu een groot gemis is. ,,Dan voel je echt de pijn in je hart.”
De laatste momenten van Eva
Volgens Matthijs verliepen de laatste momenten van Eva snel en ingrijpend. Haar toestand verslechterde en de huisarts stelde een slaapmiddel voor. Toch wilde Eva nog een laatste avond samen met Matthijs doorbrengen. ,,Die laatste avond sliep ze alleen maar. Ik ben gewoon tegen haar aangekropen.” De volgende ochtend werd het duidelijk dat haar lichaam het niet langer volhield. ,,Het was op. Mentaal was ze er nog, maar haar lichaam kon niet meer.”
Een dubbel gevoel bij het afscheid
Hofman vroeg Matthijs of er naast het verdriet ook een gevoel van opluchting was, nu de onzekerheid en de ziekte voorbij waren. Matthijs was openhartig in zijn antwoord. ,,Eva is uit mijn leven, maar de onzekerheid en de ziekte ook. Ik zou haar voor geen goud willen missen, maar er valt wel een bepaalde druk van mijn schouders. Dat is niet leuk om te zeggen, maar ik merk dat ik nu meer vrijheid heb in wat ik doe.”
In de laatste weken van Eva’s leven nam Matthijs steeds meer de rol van mantelzorger op zich. Dit was een periode van intense toewijding en liefde, maar ook van constante zorg en angst. Nu zij er niet meer is, voelt hij de leegte. ,,Ik zorgde zo graag voor haar. Dat mis ik nu.” Anne herkent dat gevoel. ,,De angst dat ze zou overlijden was altijd aanwezig. Nu is die angst weg, maar het gemis blijft enorm.”
Levenslessen van Eva
Eva heeft niet alleen haar dierbaren geraakt, maar ook een diepe indruk achtergelaten op Hofman. Hij deelde een persoonlijke anekdote uit hun laatste gesprek. ,,Op haar sterfbed zei ze tegen me: ‘Je moet in het nu leven.’ Ik antwoordde dat ik dat wist. Maar toen gaf ze me een klap op mijn been en wees met haar vinger: ‘Ja, maar je moet het ook dóen.’ Dat moment heeft echt indruk gemaakt.”
