Op begraafplaats Rusthof in Leusden zijn twee kinderurnen verdwenen. De urnen bevatten het as van overleden kinderen en werden begin dit jaar gestolen uit nissen op het terrein. Wat begon als een ogenschijnlijk ondenkbare situatie, is inmiddels werkelijkheid geworden voor de nabestaanden.
De politie heeft de diefstal woensdag bevestigd en doet nu dringend een beroep op het publiek om te helpen bij de zoektocht naar deze onschatbare herinneringen.
Ontdekking door ex-schoonvader zet alles in beweging
De verdwijning kwam aan het licht op 20 maart, toen een van de nabestaanden merkte dat de urn van zijn overleden kind niet meer op zijn plek stond. De ontdekking werd gedaan door de ex-schoonvader van een van de ouders, die regelmatig een bezoek brengt aan begraafplaats Rusthof aan de Dodeweg.
Hij belde zijn familie in paniek. “Hij zei: ‘ze is weg. Ik ben hier en ze is weg’. Ik antwoordde: ‘dat kan niet, want ze staat op Rusthof.’” Zijn melding was het begin van een pijnlijke realiteit die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Bij controle door medewerkers van de begraafplaats bleek al snel dat niet één, maar twee urnen waren verdwenen. Uit één van de nissen is bovendien een wit gipsen engeltje meegenomen, wat de indruk wekt dat het geen willekeurige diefstal was. De politie vermoedt dat de urnen ergens in de eerste drie weken van maart zijn weggehaald.
Na de melding werd direct een intensieve zoekactie gestart. Samen met nabestaanden doorzochten agenten het terrein tot in de kleinste hoeken. Zelfs de vijver op de begraafplaats werd onderzocht, met hulp van maar liefst acht duikers. Er werd gezocht tussen struiken, onder bankjes en in het omliggende groen. Toch leverde deze uitgebreide zoektocht niets op.
“We hebben echt alles gedaan om ze terug te vinden, maar tot nu toe zonder resultaat,” aldus een woordvoerder van de politie. Voor de families blijft de onzekerheid ondraaglijk. De plek waar ze hun overleden kinderen herdenken, is voor hen niet langer veilig of geruststellend. De urnen vertegenwoordigen veel meer dan een voorwerp. Ze zijn voor de ouders een tastbare verbinding met het kind dat ze verloren.
Een moeder spreekt haar verdriet uit: “Het is mijn dochter”
In het programma Bureau Hengeveld op RTV Utrecht deed een moeder van een van de overleden kinderen haar verhaal. Ze sprak met breekbare stem over het verlies dat ze opnieuw moet doorstaan. “Voor mensen is het een urn, maar voor mij is het mijn dochter die ik kwijt ben.
” Haar kindje werd na de uitvaart bijgezet op Rusthof. Ze bezocht het plekje tijdens de feestdagen en op verjaardagen. Maar elke keer dat ze wegging, voelde het alsof het verdriet haar opnieuw overmande.
Wat haar het meest raakt, is niet het verdwijnen van het object zelf, maar wat het representeert. “Die urn, dat maakt mij niet uit. Maar de inhoud wel. Ik wil haar gewoon terug. Het is mijn dochter.” Haar woorden snijden dwars door de oppervlakkigheid van een gewone diefstal heen. Wat gestolen is, is voor haar letterlijk en figuurlijk van onschatbare waarde.
Politie sluit verkoop op zwarte markt niet uit
De politie onderzoekt ondertussen meerdere scenario’s. Een van de mogelijkheden is dat de urnen zijn aangeboden op een verkoopplatform of zwarte markt. Dat klinkt misschien ondenkbaar, maar het is een serieuze overweging in het onderzoek.
Volgens de politie zou het kunnen dat iemand de urnen ergens heeft gezien of te koop aangeboden zag worden. Eén van de urnen is duidelijk herkenbaar door een kaboutermutsje aan de bovenzijde. Dit detail kan mensen helpen om zich iets te herinneren.
De politie blijft actief zoeken en verspreidt signalementen via verschillende kanalen. Tegelijkertijd doen de nabestaanden er alles aan om bekendheid te geven aan de zaak, in de hoop dat iemand iets gezien heeft of zich iets herinnert.
Camerabeelden van omwonenden vormen laatste hoop
Omdat tot nu toe alle sporen doodlopen, doet de politie een dringende oproep aan buurtbewoners en mensen in de omgeving van de begraafplaats. Pim van de Beek, woordvoerder van de politie, zegt daarover: “Dat is onze enige hoop nog.” Hij roept iedereen op om camerabeelden van de afgelopen maanden te bekijken. Zelfs een klein detail of een schimmige beweging kan mogelijk bijdragen aan het oplossen van deze emotionele zaak.
Voor de ouders en familieleden zijn de urnen geen bezit, maar een deel van hun kind. De diefstal raakt hen niet alleen in hun herinnering, maar ook in hun rouwproces. Iets wat hen houvast gaf, is zomaar weggenomen. De hoop op terugkeer blijft levend, maar slinkt met elke dag die verstrijkt zonder nieuws.
