De veelzijdige acteur, presentator en schrijver Joost Prinsen is op 83-jarige leeftijd overleden. Zijn dochters en zijn vriendin, voormalig nieuwslezeres Noraly Beyer (79), bevestigden zijn overlijden aan NRC. Prinsen overleed aan de gevolgen van kanker en een herseninfarct. Zijn dood markeert het einde van een opmerkelijke carrière die decennialang kleur en warmte gaf aan de Nederlandse televisie en cultuur.
Langdurige strijd tegen uitgezaaide kanker
Prinsen kreeg in 2017 de diagnose blaaskanker, maar maakte pas begin 2024 bekend dat de ziekte was uitgezaaid. Chemotherapie bood geen oplossing, waarna hij werd behandeld met immunotherapie. In een openhartig gesprek met Volkskrant Magazine vertelde hij eind 2024 dat deze behandeling aansloeg.
“Dat is iets van de laatste jaren, waarbij je lichaam zelf de strijd moet aangaan. En dat is wonder boven wonder goed aangeslagen. Daarom maak ik me op dit moment niet zo veel zorgen.” Zijn nuchtere houding typeerde de manier waarop hij met tegenslag omging.
Nationale bekendheid
Geboren op 9 juni 1942 in Vught, volgde Joost Prinsen zijn opleiding aan de Amsterdamse Toneelschool. Zijn loopbaan begon op het toneel, maar al snel vond hij zijn weg naar televisie.
Met iconische programma’s als De Stratemakeropzeeshow, Het Klokhuis, Het wassende water en Met het mes op tafel groeide hij uit tot een vaste waarde in de Nederlandse huiskamer. Zijn warme stem, rustige uitstraling en gevoel voor timing maakten hem tot een geliefd gezicht.
Creatieve duizendpoot
Prinsen bewees zich als veelzijdig kunstenaar. Naast acteren sprak hij stemmen in voor populaire animatiefilms als De Aristokatten en The Grinch. Hij schreef columns voor onder meer Voetbal International en het Noordhollands Dagblad, waarin hij zijn scherpe observaties combineerde met humor en warmte.
Ook als schrijver liet hij zich gelden, met boeken als Mijn vrouw pikt zeepjes en Een bevoorrecht mens. Zijn werk ademde de liefde voor taal, theater en het alledaagse leven.
Liefde, verlies en veerkracht
Bijna vijftig jaar lang was Joost Prinsen getrouwd met zijn vrouw Emma, met wie hij twee dochters kreeg. Haar overlijden in 2020 betekende een zware klap. In zijn boek Na Emma schreef hij openhartig over rouw, liefde en herinnering.
Het was een ontroerend eerbetoon aan hun gezamenlijke leven. In 2021 vond hij opnieuw liefde bij Noraly Beyer, met wie hij eerder had samengewerkt in het theaterstuk De Afscheidsmonologen uit 2009. Hun hernieuwde contact gaf hem nieuwe rust en geborgenheid.
Onverwachte tweede kans op liefde
Na het verlies van zijn vrouw had Prinsen niet verwacht nog verliefd te worden. Toch veranderde dat toen hij opnieuw contact kreeg met Beyer. Ze vertelde in een interview met de Volkskrant: “Ik wist eigenlijk niks van hem. Ik wist ook niet dat hij zijn vrouw had verloren. Dus ik luisterde vooral.
En op een gegeven moment vertelde hij dat zijn kind had gezegd: ‘Je moet gaan daten.’ Toen dacht ik: hé Joost, zit ik hier op een date? Ik was zelf helemaal niet op zoek.” De twee groeiden langzaam naar elkaar toe, iets wat hun band extra bijzonder maakte.
Rustige oude dag vol dankbaarheid
Tijdens de coronaperiode zagen ze elkaar een tijd niet, maar daarna vroeg Prinsen haar om een week bij hem te blijven. “Totdat Joost vroeg: ‘Kun je tussen kerst en oud en nieuw niet een weekje bij mij komen?’ Dat deed ik.
Na afloop vroeg hij: ‘Wat vond je ervan?’ Ik zei dat ik het best goed vond gaan. Waarop Joost zei: ‘Goed, dan hebben we vanaf nu verkering’,” aldus Beyer. De eenvoud van dat moment symboliseerde de rust die hij in zijn latere jaren vond.
In die laatste fase van zijn leven genoot Prinsen van de stilte en de kleine dingen. “De ouderdom komt met gebreken. Die zie ik bij haar en die zie ik bij mezelf. Dat is op zichzelf redelijk vervelend.
Maar er zijn ook voordelen: ik hoef niet meer om half 4 in de bus te zitten naar Oldenzaal. En ik hoef me niet meer druk te maken om geld,” zei hij. Hij vond de ouderdom een stadium dat hij niet had willen missen, een tijd van reflectie en dankbaarheid.
Een nalatenschap die blijft voortleven
Met zijn overlijden verliest Nederland een icoon dat generaties heeft weten te raken. Prinsen laat een indrukwekkende erfenis achter in televisie, theater en literatuur. Zijn stem, zijn warmte en zijn menselijkheid blijven voortleven in archieven, boeken en herinneringen.
Hij wist als geen ander mensen te verbinden met humor, empathie en oprechtheid — eigenschappen die hem tot een van de meest geliefde figuren van zijn tijd maakten.
