Een gebeurtenis die zijn leven volledig veranderde, bracht de 38-jarige Chase tot een nieuw besef van wat werkelijk belangrijk is. Tijdens een routineonderzoek verloor hij plots het bewustzijn. Zijn hart stond enkele minuten stil, maar zijn geest bleef opmerkelijk helder. Wat hij daarna ervoer, noemt hij zelf een keerpunt dat zijn kijk op leven en dood voorgoed veranderde.
Chase werkte op negentienjarige leeftijd in een magazijn toen hij op een gewone werkdag duizelig werd en neerstortte. Collega’s schoten direct te hulp en hij werd met spoed naar een gezondheidscentrum gebracht. Daar bleek hij in uitstekende conditie. Toch had hij een korte periode waarin zijn lichaam niet reageerde, maar zijn bewustzijn bleef bestaan.
Volgens artsen vertoonde hij geen tekenen van stress, uitputting of ziekte. “Het was alsof mijn lichaam even loskwam van mijn geest,” vertelt hij. “Er was geen angst, alleen een overweldigende rust.” Voor de medici bleef het een raadsel, omdat zijn vitale functies snel stabiliseerden zonder medische tussenkomst.
Tijdens die minuten van bewusteloosheid voelde Chase geen paniek. Hij beschrijft het als een moment waarin de tijd leek stil te staan. De geluiden vervaagden en er bleef enkel een stille, vredige energie over. “Alles om me heen vertraagde,” herinnert hij zich. “Alsof ik werd meegenomen naar een plek waar zorgen niet bestonden.”
Wetenschappers noemen dit soort momenten een bewustzijnsfenomeen, waarbij de hersenen in uitzonderlijke omstandigheden beelden en gevoelens oproepen die sterk lijken op spirituele ervaringen. Toch blijft het voor Chase meer dan een medische verklaring. Voor hem voelde het alsof hij even buiten de grenzen van het aardse leven stapte.
Net voordat zijn hart stopte, hoorde Chase een stem die hij niet kon plaatsen. “Het laatste wat ik hoorde was: ‘Alles komt goed.’” De woorden klonken rustig, vertrouwd en vol warmte. Die kalme boodschap gaf hem een onverklaarbaar gevoel van veiligheid. Hij voelde dat hij niet alleen was, hoe vreemd de situatie ook leek.
Later zou hij dat moment omschrijven als het begin van een diep innerlijk bewustzijn. Volgens onderzoekers komt dit soort ervaringen vaker voor bij mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad. Het brein kan in zulke situaties overgaan naar een staat van intense helderheid, waarin rust en verbondenheid overheersen.
Wat daarna volgde, beschrijft Chase als iets wat hij nooit zal vergeten. Hij bevond zich volgens eigen zeggen in een omgeving vol warm, pulserend licht. De ruimte voelde veilig, tijdloos en gevuld met energie. “Het leek alsof ik werd omhuld door puur licht,” zegt hij. “Het straalde rust en liefde uit.”
Hij hoorde zachte, harmonieuze tonen en zag kleuren die hij nooit eerder had waargenomen. Alles voelde levendig en vredig, alsof hij zich bevond op een plek waar geen tijd of pijn bestond. Veel mensen die iets soortgelijks meemaken, spreken over een gevoel van thuiskomen. Voor Chase voelde het alsof hij even mocht ervaren wat pure harmonie betekent.
In het midden van het licht zag hij een figuur met een kalme, vriendelijke uitstraling. “Hij had groene ogen en krullend haar, en straalde iets tijdloos uit,” vertelt Chase. De man sprak niet, maar zijn aanwezigheid bracht troost en begrip. “Het was alsof hij me al mijn hele leven kende.”
Volgens Chase zag hij naast die figuur ook een jongere versie van zichzelf, spelend en onbezorgd. “Dat moment symboliseerde voor mij de vrijheid van mijn jeugd, die ik was kwijtgeraakt.” De ontmoeting voelde niet religieus aan, maar juist menselijk en vol compassie.
Er werd geen woord gewisseld, maar Chase voelde dat hij een boodschap kreeg. “Het ging over liefde, aandacht en vriendelijkheid. Dat we hier zijn om te helpen, niet om te oordelen.” Hij beschouwde het als een stille herinnering aan wat echt telt. De ervaring gaf hem de overtuiging dat elk mens een unieke reden heeft om te bestaan.
Sindsdien probeert hij dagelijks die boodschap in praktijk te brengen. Hij leerde met meer aandacht te luisteren en meer geduld te tonen. Wetenschappers zien dit soort veranderingen vaak na bijna-doodervaringen. Het moment van totale overgave aan rust kan leiden tot langdurige persoonlijke groei.
Langzaam voelde Chase hoe het licht om hem heen vervaagde. De geluiden werden zachter en hij kreeg het gevoel dat hij teruggleed naar zijn lichaam. Toen hij zijn ogen opende, stond het medische team verbaasd om hem heen. Zijn hartslag was normaal, zijn ademhaling rustig en er was geen enkel spoor van schade.
“Het voelde alsof ik voorzichtig werd teruggeleid,” zegt hij. “Alsof iemand fluisterde dat het nog niet mijn tijd was.” Voor de artsen bleef het een wonder, maar voor Chase werd het een tweede kans om bewuster te leven.
De ervaring maakte Chase gevoeliger voor de emoties van anderen. Hij merkte dat hij beter aanvoelde wanneer iemand spanning of verdriet voelde. “Ik begon te luisteren met mijn hart, niet alleen met mijn oren.” Dat inzicht veranderde zijn manier van leven.
Hij besloot vrijwilligerswerk te doen en zijn verhaal te delen met mensen die te maken kregen met verlies of angst. Zijn rustige aanwezigheid gaf velen troost. “Iedereen bezit datzelfde vermogen,” zegt hij. “We hoeven alleen maar met aandacht en warmte te reageren.”
Vandaag reist Chase de wereld rond om zijn ervaring te delen tijdens lezingen en bijeenkomsten over bewustzijn en innerlijke rust. Hij ziet zijn ervaring niet als religieus wonder, maar als een herinnering aan wat het betekent om mens te zijn.
Zijn boodschap is eenvoudig maar krachtig: leef met aandacht, waardeer wat je hebt en wees vriendelijk – voor jezelf en voor anderen. “Als ik iets heb geleerd,” zegt hij, “is het dat liefde de enige energie is die blijft.”
