Een avond die begon als een ontspannen samenzijn met vrienden veranderde voor SBS6-journalist Pim Markering (31) in een traumatische ervaring met blijvende gevolgen. Tijdens een poging om een ruzie op straat in Scheveningen te sussen, werd hij onverwachts zwaar mishandeld.
Een vuistslag in zijn gezicht resulteerde in een dubbele kaakbreuk, een operatie en een herstelperiode waarin hij wekenlang afhankelijk is van vloeibaar voedsel. Ondanks alles blijft hij pal achter zijn keuze staan om in te grijpen. Zijn verhaal is er één van moed, gevolgen en de overtuiging dat zwijgen soms geen optie is.
Van bemiddelingspoging naar keiharde klap
Het gebeurde afgelopen zaterdagavond in de Keizerstraat in Scheveningen. Pim zat met bekenden op een terras toen een groep jongeren luidruchtig door het publiek begon te duwen. Ze gedroegen zich agressief, botsten opzettelijk tegen mensen aan en gooiden zelfs een beker in de richting van een oudere vrouw. Samen met een vriend probeerde Pim de situatie te kalmeren door de groep aan te spreken.
In plaats van rust keerde er geweld terug. Eén van de jongens sloeg Pim’s vriend in het gezicht en verdween kortstondig. Niet veel later kwam hij terug en gooide een terrasstoel de straat in. Toen Pim opnieuw probeerde tussenbeide te komen, kreeg hij een vuistslag in zijn gezicht die hem direct uitschakelde.
Dubbele kaakbreuk en zware operatie
De impact van de klap was groot. Pim vermoedde meteen dat het ernstig was. “Ik dacht dat ik tanden kwijt was,” vertelt hij. In het ziekenhuis bleek zijn onderkaak op twee plekken gebroken: aan de onderzijde en bij het kaakgewricht. Artsen bevestigden de ernst van het letsel en besloten snel in te grijpen. Eerst werd zijn kaak tijdelijk vastgezet met een draad.
Enkele dagen later volgde een operatie van anderhalf uur waarbij metalen platen werden aangebracht om de kaakdelen te fixeren. Schroeven en elastieken zorgen ervoor dat zijn mond niet normaal geopend kan worden. De weken daarna zal hij uitsluitend vloeibaar voedsel kunnen eten. Zijn tanden zijn wonderwel ongedeerd, maar het herstelproces is pijnlijk en zwaar.
Blijvend trouw aan zijn principes
Ondanks alles kijkt Pim niet met spijt terug op zijn beslissing om op te komen voor de oudere vrouw en de veiligheid op straat. “Soms denk je wel: had ik maar mijn mond gehouden,” zegt hij eerlijk. Maar hij benadrukt dat hij niet anders kon.
Voor hem voelde het als een morele plicht om niet weg te kijken. “Als ik zie dat ouderen belaagd worden, dan zeg ik iets.” De dreiging was hem duidelijk toen de dader een stoel oppakte, maar toch koos hij ervoor zich niet af te wenden. Voor Pim is de confrontatie uiteindelijk een kwestie van principes, zelfs als dat gepaard gaat met fysiek leed.
Politieonderzoek nog gaande
De politie heeft de zaak serieus opgepakt. De dader is nog niet geïdentificeerd, maar er wordt volop onderzoek gedaan. Agenten spreken met getuigen en voeren buurtonderzoek uit in de omgeving van de Keizerstraat.
Pim zelf heeft nog geen aangifte kunnen doen vanwege zijn verblijf in het ziekenhuis en de extra beveiligingsmaatregelen tijdens de NAVO-top. Hij is echter van plan dat op korte termijn alsnog te doen zodra zijn gezondheid het toelaat. Hij hoopt dat de dader alsnog opgespoord wordt, mede om te voorkomen dat anderen hetzelfde overkomt.
Boodschap aan wie durft op te staan
Pim vertelt zijn verhaal met een duidelijk doel. Hij wil anderen waarschuwen voor de risico’s, maar ook aanmoedigen om niet stil te blijven bij onrecht. Volgens hem is ingrijpen niet zonder gevaar, maar in sommige situaties wél noodzakelijk.
Zijn ervaring laat zien dat moed en geweld helaas hand in hand kunnen gaan. Toch wil hij dat mensen blijven opkomen voor elkaar. “Je weet nooit hoe mensen reageren, maar je moet toch je stem laten horen als het uit de hand loopt.” Met die woorden hoopt hij dat zijn ingrijpen, hoe pijnlijk ook, niet vergeefs is geweest.
