De solotocht van Simon Keizer is inmiddels goed zichtbaar geworden sinds zijn muzikale splitsing met Nick Schilder. Zijn nieuwe theatertour brengt hem langs zalen in het hele land, waar hij zich van een persoonlijke kant laat zien. Maar achter het podium speelt er veel meer dan de muziek.
Simon worstelt met gevoelens van eenzaamheid, prikkelbaarheid en onzekerheid – emoties die hij deze week openlijk heeft benoemd in een persoonlijke boodschap op Instagram, precies tijdens de Week van de Mentale Gezondheid.
Een confronterende boodschap uit zijn eigen huis
Op zijn Instagram deelde Simon een foto van een notitieblok. Daarop stond in kinderlijke letters geschreven: “papa is gek”. Die onschuldige woorden kwamen rechtstreeks uit zijn thuissituatie, maar hij gebruikte ze als haakje voor iets groters.
Hij vertelde dat die zin hem diep raakte, omdat het hem confronteerde met zijn gedrag. In de post gaf hij toe dat hij zich vaak snel ergert, zich emotioneel leeg voelt en zichzelf soms niet goed begrijpt. Die momenten leiden ertoe dat hij zijn frustratie afreageert op de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Dit bericht op Instagram bekijken
Simon noemt het geen mooie eigenschap, maar hij blijft er niet voor weglopen. Hij erkent inmiddels dat deze gevoelens signalen zijn. Kleine alarmbellen die aangeven dat hij zijn eigen grenzen overschrijdt. In plaats van zichzelf af te straffen, probeert hij te luisteren naar die innerlijke waarschuwingen. Daarmee laat hij zien dat kwetsbaarheid ook een vorm van zelfzorg kan zijn. “Let op hoe het echt met je gaat,” is volgens hem de boodschap die hij zichzelf nu vaker meegeeft.
Eerlijk durven zijn over mentale gezondheid
Simon benadrukt dat het erkennen van je gevoelens essentieel is om echt in balans te blijven. Je omgeving voelt het namelijk feilloos aan als jij niet goed in je vel zit. Volgens hem begint zorgen voor anderen altijd bij goed voor jezelf zorgen. In zijn post roept hij je op om tijdens de Week van de Mentale Gezondheid – en ook daarna – vaker bij jezelf stil te staan. Niet door te doen alsof alles prima gaat, maar door oprecht te benoemen wat er speelt.
Dat betekent niet dat je meteen overal een oplossing voor moet hebben. Simon wijst erop dat het begin zit in de erkenning. Je gevoelens serieus nemen, in plaats van ze te verbergen of weg te lachen. Zijn boodschap raakt precies dat punt waar veel mensen zichzelf in herkennen: sterk willen lijken, terwijl je vanbinnen worstelt met zorgen, vermoeidheid of twijfel. Door zelf open te zijn, hoopt hij dat anderen zich ook veilig genoeg voelen om het masker af te zetten.
Waarom delen helpt om jezelf te helen
Zijn oproep komt niet uit het niets. Tijdens de Week van de Mentale Gezondheid draait het allemaal om bewustwording en openheid. Simon kiest er bewust voor om zich in dit kader uit te spreken. Volgens hem heeft iedereen een rugzakje, groot of klein. Door te delen waar je mee zit, merk je dat je niet alleen bent. En juist dat besef kan opluchten.
Hij vindt dat het beeld dat we via sociale media schetsen vaak te eenzijdig is. Je ziet vooral hoogtepunten, gelukkige momenten en successen. Maar volgens Simon laat dat beeld weinig ruimte voor de echte, moeilijke dingen des levens. En die zijn er net zo goed. Hij wil geen perfect plaatje tonen, maar juist laten zien dat ook tegenslagen bij het leven horen. Pas als we die kant durven delen, ontstaat er ruimte voor steun en begrip.
Het belang van een rolmodel dat ook faalt
Als publiek figuur weet Simon dat zijn woorden gewicht hebben. Mensen kijken tegen hem op, bewonderen zijn muziek en volgen zijn carrière. Daarom vindt hij het extra belangrijk om niet alleen de mooie kanten te laten zien.
Juist het delen van zijn kwetsbaarheid is een manier om dichter bij zijn publiek te blijven staan. Hij wil aantonen dat het normaal is om het soms niet te weten. Niemand heeft het perfecte leven – en wie dat denkt, heeft waarschijnlijk het hele verhaal nog niet gehoord.
Simon hoopt dat hij door zijn openheid het taboe op mentale problemen helpt verkleinen. Want hoe meer je beseft dat je niet de enige bent, hoe makkelijker het wordt om hulp te zoeken of gewoon te praten. Hij wil niet het beeld uitstralen van een onkwetsbare artiest, maar van een mens die ook worstelt, fouten maakt en daarvan leert.
Niet alleen mentaal kent Simon uitdagingen, ook op zakelijk gebied heeft hij recent verlies geleden. Na het beëindigen van zijn samenwerking met Nick investeerde hij in een stuk grond op Bali. Hij had daar al vaker mooie ervaringen opgedaan en zag mogelijkheden voor de toekomst. Wat begon als een veelbelovende stap, eindigde in teleurstelling. De waarde van het land is inmiddels volledig verdwenen. Financieel heeft het hem flink geraakt.
Die mislukte investering toont dat ook succesvolle artiesten beslissingen nemen die verkeerd uitpakken. Toch spreekt er geen bitterheid uit zijn verhaal. Simon blijft nuchter en zegt dat hij ook hier iets van leert. Net als met zijn mentale gezondheid ziet hij deze tegenslag als een kans om te groeien. Niet alles hoeft een succes te zijn. Het draait uiteindelijk om hoe je omgaat met dat wat anders loopt dan je had gehoopt.
Kwetsbaarheid is geen zwakte, maar kracht
Simon Keizer laat met zijn openhartige woorden zien dat achter elk publiek figuur een mens schuilt met zijn eigen struggles. Zijn boodschap komt recht uit het hart en raakt aan iets wat velen voelen, maar niet altijd durven uitspreken. Of je nu bekend bent of niet, de druk om door te gaan terwijl het vanbinnen wringt, is universeel. Door die gevoelens bespreekbaar te maken, geeft Simon anderen ruimte om datzelfde te doen.
