Fatima Moreira de Melo, voormalig tophockeyster en bekende televisiepersoonlijkheid, gaat door een van de moeilijkste periodes in haar leven. Onlangs kreeg haar vader, nu 83 jaar oud, de diagnose dementie. In een openhartig interview met Story vertelt Fatima hoe deze diagnose niet alleen het leven van haar vader, maar ook dat van haar hele familie heeft veranderd. Het verhaal schetst een ontroerend beeld van liefde, kracht en veerkracht binnen het gezin.
Een ingrijpende diagnose
De ontdekking van de dementie was een zware klap voor Fatima en haar familie. “Onlangs hebben we gehoord dat mijn vader dementie heeft,” vertelt ze geëmotioneerd. Het traject van onderzoeken en wachten op uitslagen was slopend voor het gezin. Sinds de diagnose probeert de familie zich aan te passen aan de nieuwe realiteit. Haar vader zit inmiddels in een rolstoel en kan niet meer zelfstandig functioneren.
Fatima legt uit dat haar vader soms vergeet dat hij niet meer kan staan, wat voor gevaarlijke situaties zorgt. “Hij vergeet dat hij niet meer kan staan, wat heel risicovol is,” zegt ze. Haar moeder, die dagelijks voor hem zorgt, draagt de zwaarste last. Ondanks het verdriet bezoekt ze hem trouw elke dag, vastberaden om hem niet alleen te laten in deze moeilijke tijd.
Vasthouden aan dierbare momenten
Ondanks zijn ziekte heeft Fatima’s vader soms heldere momenten waarin herinneringen naar boven komen. “Soms zegt hij wel vijftien keer achter elkaar dat hij mijn laarzen mooi vindt,” deelt ze met een glimlach. Deze kleine momenten van helderheid zijn zowel pijnlijk als dierbaar voor de familie. Het gezin probeert samen te genieten van deze fragmenten van verbinding, hoe klein ze ook zijn.
Voor haar moeder is het vooral moeilijk om haar levenspartner in deze toestand te zien. Toch blijft ze krachtig en toegewijd. “Ze blijft sterk, hoe verdrietig ze ook is. Ze gaat elke dag naar het verzorgingshuis om bij hem te zijn,” vertelt Fatima met bewondering.
Samen zoeken naar hoop
De familie probeert ondanks de moeilijke omstandigheden hoop en lichtpuntjes te vinden. Fatima prijst haar moeder, die manieren blijft vinden om haar vader betrokken te houden. “Mijn moeder haalt hem regelmatig uit zijn kamer om samen beneden te zitten. Dat vind ik prachtig om te zien,” zegt ze. Activiteiten zoals muziekavonden in het verzorgingshuis zijn waardevolle momenten van samenzijn.
Fatima vertelt met een wrange glimlach hoe haar vader ooit een donornier kreeg. “Die nier werkt nog steeds goed, ironisch genoeg beter dan zijn hersenen,” zegt ze. Ondanks de pijn blijft het gezin zich richten op wat wél mogelijk is, zoals momenten van liefde en verbinding.
Liefde als krachtbron
Fatima benadrukt hoe moeilijk het is om te zien hoe iemand die ooit zo sterk was, nu volledig afhankelijk is. Toch haalt haar familie kracht uit de liefde die hen verbindt. “Mijn moeder is een enorme steunpilaar. Ik bewonder haar om hoe ze hiermee omgaat,” zegt ze. Met haar verhaal hoopt Fatima anderen in soortgelijke situaties te inspireren en te steunen.
De uitdagingen van dementie zijn groot, maar Fatima’s familie blijft vechten voor mooie momenten samen. Hun verhaal laat zien hoe liefde en veerkracht families kunnen samenhouden, zelfs in de moeilijkste tijden.
