Steeds meer werknemers kiezen ervoor om zich strikt aan hun contracturen te houden. Het is een duidelijke grens die zij stellen om werk en privé in balans te houden. Vera, een jonge professional, legt uit waarom zij dit principe hanteert en hoe het haar helpt om een gezonde levensstijl te behouden. Haar keuze roept reacties op, maar ze blijft vasthouden aan haar overtuiging.
Vera werkt elke dag vijf uur, precies zoals afgesproken in haar contract. Geen minuut langer. Hoewel sommigen dit misschien als luiheid beschouwen, ziet Vera het anders: “Het gaat om grenzen en principes. Mijn contract geeft duidelijk aan wat er van mij wordt verwacht, en daar houd ik me aan.” Regelmatig vraagt haar baas of ze langer wil blijven, maar Vera weigert stelselmatig. “Ik heb mijn grenzen gesteld en ben niet van plan die te overschrijden,” zegt ze.
Werk-privébalans als prioriteit
Toen Vera deze baan aannam, dacht ze dat duidelijke afspraken over werktijden vanzelfsprekend waren. De praktijk blijkt anders. Werkgevers verwachten vaak dat werknemers flexibel omgaan met hun uren en zonder problemen overwerken. Voor Vera is dit geen optie. “Mijn leven bestaat niet alleen uit werk. Ik wil tijd hebben voor mijn studie, mijn vrienden, en vooral voor mezelf,” legt ze uit. Door zich strikt aan haar uren te houden, voorkomt ze dat haar werk ten koste gaat van haar welzijn.
Loyaliteit of manipulatie?
Vera ziet de maatschappelijke verwachting dat werknemers ‘loyaal’ moeten zijn door extra te werken zonder vergoeding, als manipulatief. “Waarom zou ik gratis overuren maken?” vraagt ze zich af. Voor haar gaat loyaliteit niet over langer blijven, maar over het goed uitvoeren van het werk binnen de afgesproken tijd. “Als mijn baas echt meer werk gedaan wil krijgen, kan hij mijn uren uitbreiden of iemand anders inhuren,” stelt ze.
Reacties uit de werkomgeving
Collega’s reageren wisselend op Vera’s aanpak. Sommigen maken opmerkingen als: “Oh, Vera is weer de eerste die weggaat.” Anderen bewonderen juist haar vastberadenheid. Vera laat zich er niet door beïnvloeden. “Mijn contract zegt vijf uur, dus vijf uur is het,” zegt ze stellig. Voor haar is het simpel: afspraken zijn afspraken.
Grenzen stellen in een flexibele tijd
In een tijd waarin werk en privé steeds vaker in elkaar overlopen, vindt Vera het belangrijk om duidelijke grenzen te stellen. “Vanaf het begin moet je aangeven waar je grenzen liggen. Zo houd je de controle over je eigen leven,” zegt ze. Hoewel sommige collega’s, vooral oudere generaties, haar aanpak zien als een gebrek aan werkmentaliteit, ziet Vera het als een bewuste keuze voor balans en zelfrespect.
Met haar verhaal raakt Vera aan een groter thema: hoe gaan we om met de toenemende druk om flexibel en beschikbaar te zijn? Is het terecht om extra inzet te verwachten zonder compensatie, of moeten we meer begrip hebben voor werknemers die hun grenzen bewaken?
