De finale van The Tribute: Battle of the Bands liet bij veel kijkers een bittere nasmaak achter. Waar muziek en eerbetoon centraal zouden moeten staan, draaide het gesprek na afloop vooral om het juryoordeel.

Tijdens de beslissende uitzending werd duidelijk dat niet iedereen tevreden was met de uitslag. De reacties volgden elkaar razendsnel op. Vooral online ontstond een storm van kritiek die de muzikale prestaties volledig overschaduwde.
Zes tributebands met één gezamenlijk doel
Zes bands stonden in de finale, elk met een duidelijke missie. Je zag hoe iedere act alles gaf om het origineel zo nauwkeurig mogelijk te benaderen. De finalisten waren The Child of Destiny, Donna’s Hot Stuff, Beach Boys Best, Coming on Strong, The Cosmic Carnival en Carl zingt Shaffy. Voor deze artiesten ging het om meer dan applaus. Een optreden in de Ziggo Dome betekent zichtbaarheid, erkenning en carrièrekansen.
Spanning stijgt door beperkte plaatsen
Slechts vier bands konden zich plaatsen voor het prestigieuze concert. Dat gegeven zorgde voor voelbare spanning bij iedere uitvoering. Elk detail telde mee. Je merkte dat zowel publiek als jury uiterst kritisch luisterde.
Kleine verschillen in beoordeling kregen daardoor grote gevolgen. Die setting maakte de finale extra beladen. Juist omdat er zo weinig plekken beschikbaar waren, voelde elke beslissing als definitief en onomkeerbaar voor de deelnemende bands.

Beslissende momenten zorgen voor verdeeldheid
Tijdens de ontknoping moest The Cosmic Carnival de strijd verlaten. The Child of Destiny plaatste zich op het nippertje. Die wending zorgde voor verbazing bij veel kijkers. Volgens hen kantelde de uitslag op een cruciaal moment.
De beoordeling van Angela Groothuizen werd daarbij vaak genoemd. Haar cijfers zouden doorslaggevend zijn geweest. Dat gevoel van beïnvloeding zorgde voor boosheid en ongeloof bij een groot deel van het publiek.
Sociale media ontploffen na juryoordeel
De reacties lieten weinig aan de verbeelding over. Kijkers spraken hun frustratie openlijk uit. Eén reactie luidde: “Ik had liever The Cosmic Carnival ipv Destiny’s Child door zien gaan”. Een andere kijker schreef: “Daar is Angela weer met haar 9,5 voor háár Child of Destiny.
Haar medejuryleden en het publiek zijn veel realistischer met hun punten. Zo doorzichtig en ze manipuleert de hele uitslag zo. Onterecht.” Die woorden werden massaal gedeeld en versterkten het gevoel van onrecht.

Meer dan eer alleen staat op het spel
De eindklassering bepaalt niet alleen wie mag optreden, maar ook hoe lang. De vierde plek betekent vijftien minuten openen. De nummers twee en drie krijgen meer speeltijd. De winnaar sluit de avond af met een uur podiumtijd. Dat verschil is enorm. Juist daarom wegen jurycijfers zwaar. Een tiende punt kan het verschil maken tussen een korte set of een avondvullend optreden voor duizenden mensen.
Discussie overschaduwt muzikaal eerbetoon
De muzikale kwaliteit lag volgens veel kijkers hoog. Toch ging het gesprek nauwelijks over zang of instrumentatie. De focus lag op transparantie en eerlijkheid. Sommigen benadrukken dat jurering altijd subjectief blijft.
Anderen vinden dat persoonlijke voorkeur te veel invloed kreeg. Het debat raakt daarmee aan de geloofwaardigheid van het format. De finale leverde winnaars op, maar ook een discussie die voorlopig blijft doorsudderen.









