Anja genoot altijd van haar kleine, rustige tuin. Het was haar toevluchtsoord na lange werkdagen, een plek om tot rust te komen. Maar die rust werd verstoord toen nieuwe buren hun intrek namen in het huis naast haar.
Hun tuinfeesten duurden vaak tot diep in de nacht, maar Anja besloot er niet over te klagen. Ze wilde geen lastige buur zijn en dacht: “Laat ze genieten, zolang ze anderen maar niet te veel storen.”
Toen haar buren echter begonnen te klagen over hun gebrek aan privacy, sloeg de sfeer om. Ze voelden zich “bekeken” en vonden dat er een hogere schutting moest komen. Anja, die tevreden was met de huidige schutting van 1,80 meter, zag hier geen noodzaak in.
Ze vertelde de buren vriendelijk dat ze geen plannen had om de schutting te verhogen. Maar tot haar verbazing stelden de buren voor dat zij, Anja, de kosten voor de verhoging zou dragen.
Absurd voorstel van de buren
Anja kon niet geloven wat ze hoorde. “Serieus? Jullie willen een hogere schutting, maar ik moet ervoor betalen?” dacht ze bij zichzelf. Ze voelde de frustratie in haar opkomen. Ze werkte hard voor haar geld en vond het onredelijk om honderden euro’s uit te geven aan een schutting die ze niet eens nodig had.
De volgende dag ontving Anja een brief van haar buren, waarin ze formeel eisten dat de schutting zou worden verhoogd. Ze dreigden zelfs met een klacht bij de gemeente als Anja weigerde mee te werken. De dreiging van een juridische strijd hing in de lucht, en Anja wist dat ze een besluit moest nemen.
Lees verder op de volgende pagina want de discussie over de schutting gaat nog een stapje verder…
