Luciano Vermeer, het jongere broertje van volkszanger Mart Hoogkamer, heeft zich voor het eerst uitgesproken over zijn ervaring met Holland’s Got Talent. Zijn deelname in 2022 liep anders dan verwacht en liet hem met een wrang gevoel achter.
Hoewel hij alle juryleden wist te overtuigen tijdens zijn auditie, verscheen hij uiteindelijk niet in de uitzending. Nu vertelt hij waarom dat zo gelopen is — en zijn verhaal werpt een opvallend licht op hoe het er achter de schermen van het populaire talentenprogramma aan toegaat.
Luciano liet zich niet zelf inschrijven voor het programma, maar werd door de redactie van Holland’s Got Talent persoonlijk benaderd met de vraag of hij mee wilde doen. Dat alleen al voelde als een eer. Hij stemde toe, deed auditie en kreeg vervolgens van alle vier juryleden een overtuigende ‘ja’.
Volgens de regels die je als kijker meekrijgt, betekent dat doorgaans een plek in de volgende ronde. Luciano ging dan ook vol vertrouwen naar huis. Die avond organiseerde hij een groot feest om het goede nieuws te vieren met vrienden en familie.
Een e-mail tijdens het feest maakt alles stuk
Terwijl de feeststemming op zijn hoogtepunt was, ontving Luciano onverwacht een e-mail van de programmaredactie. Daarin stond dat hij ondanks het oordeel van de jury toch niet door was naar de volgende ronde. Die boodschap kwam keihard binnen. “Ik heb een heel groot feest gegeven om te vieren dat ik door was.
Diezelfde avond, dus tijdens het feestje, kreeg ik een e-mail dat ik niet door de selectie was gekomen,” legt hij uit in een interview met weekblad Party. Zijn enthousiasme sloeg om in teleurstelling. Hoewel hij live werd toegejuicht, kreeg hij te horen dat hij achter de schermen “toch niet goed in het programma paste”.
Een pijnlijke conclusie: het voelt oneerlijk en nep
Luciano’s verhaal roept vragen op over hoe eerlijk het programma werkelijk is. Als een unanieme ‘ja’ van de jury niet voldoende blijkt, wat betekent hun oordeel dan eigenlijk? Voor kijkers lijkt de lijn tussen auditie en volgende ronde helder, maar achter de schermen blijkt dat format flexibeler dan gedacht.
Ook Tina Nijkamp, voormalig zenderbaas van SBS6, uit kritiek. Ze schrijft op Instagram: “Het is dus neppig. Echt lullig is dat. Zo ga je niet met mensen om. Ik hoop dat ze die formatfouten er eens een keer uit gaan weven.”
De harde realiteit van televisietalentenshows
Het verhaal van Luciano laat zien dat succes op televisie niet alleen afhangt van talent of de mening van juryleden. Er spelen andere belangen mee, zoals montage, doelgroep, en het maken van een aantrekkelijk programma. Voor jou als kijker is het bijna onmogelijk te zien wat er écht gebeurt achter de schermen.
Wat op het scherm als een spontane overwinning wordt gepresenteerd, blijkt soms al lang beslist. Dat maakt het extra zuur voor kandidaten zoals Luciano, die zich inzetten, indruk maken, en uiteindelijk worden afgewezen zonder dat het publiek ooit weet wat zich heeft afgespeeld.
Kritiek groeit: roep om meer transparantie
De uitspraken van Luciano en de reactie van Tina Nijkamp zorgen voor reuring. Steeds vaker hoor je verhalen van kandidaten die een soortgelijke ervaring hebben meegemaakt bij talentenshows. Ze worden geselecteerd, krijgen lof van de jury, maar verdwijnen daarna geruisloos uit beeld zonder uitleg. De roep om transparantie groeit.
Mensen willen weten waarop kandidaten worden geselecteerd, en waarom sommigen met vier keer ‘ja’ alsnog buiten de uitzending vallen. Als kijker wil je erop kunnen vertrouwen dat wat je ziet ook echt is — en niet slechts een zorgvuldig geconstrueerd verhaallijn.
Een eerlijke kans blijft het belangrijkst
Voor jonge talenten zoals Luciano draait deelname aan zo’n programma niet alleen om roem of bekendheid, maar om erkenning en de kans om hun stem te laten horen. Als die mogelijkheid wordt ontnomen door ondoorzichtige keuzes van de redactie, verlies je als deelnemer meer dan alleen een plek in een tv-show.
Het gaat om vertrouwen, motivatie en het gevoel serieus genomen te worden. Luciano’s openhartigheid is niet alleen moedig, maar ook belangrijk. Het houdt een spiegel voor aan de mediawereld en laat zien dat eerlijkheid niet vanzelfsprekend is — zelfs niet als alle lichten op groen staan.
