Vanaf 24 mei 2025 kun je opnieuw kijken naar het langverwachte vervolg van Eén grote familie op Videoland. De serie, waarin Chantal Janzen wederom in de huid kruipt van een stiefmoeder, wist het afgelopen seizoen tienduizenden kijkers diep te raken.
De verhalen die worden verteld, zijn niet alleen fictie: ze zijn sterk geworteld in Chantal’s eigen leven als vrouw in een samengesteld gezin. Haar persoonlijke ervaringen vormen de emotionele kern van de serie en zorgen ervoor dat herkenbare, vaak onbesproken thema’s bespreekbaar worden gemaakt.
Impact die verder reikt dan het scherm
Wat dit programma volgens Chantal zo bijzonder maakt, is niet het acteerwerk of het scherpe script. Het echte succes zit in de gesprekken die de serie op gang bracht. In een interview met Beau Monde vertelt ze hoe ontroerd ze was door de vele reacties die ze kreeg na het eerste seizoen.
“Het grootste compliment dat ik kreeg na het eerste seizoen was: ‘Jullie hebben een gesprek op gang gebracht.’” En dat is precies wat ze hoopte te bereiken. Tieners begonnen openhartige gesprekken met hun ouders over echtscheiding, loyaliteit en verdriet. Volgens Chantal zit de kracht van de serie in die openheid: moeilijke onderwerpen worden zonder terughoudendheid aangekaart.
Voor Chantal voelde het aannemen van de rol van stiefmoeder niet als acteren. Ze weet precies wat het betekent om plotseling in een gezin te stappen dat al gevormd is. Toen ze Marco Geerartz leerde kennen, had hij al drie kinderen. Die overgang – van een zelfstandig leven naar een huis vol kinderen – bleek niet vanzelfsprekend. De emoties die daarbij kwamen kijken, gebruikte ze direct op de set. Daardoor wisten kijkers zich moeiteloos met haar te identificeren. De serie voelt écht, en dat is grotendeels te danken aan hoe Chantal haar eigen ervaringen erin verwerkt.
Jaloezie in een samengesteld gezin
In alle eerlijkheid vertelt Chantal over een emotioneel beladen onderwerp: jaloezie richting de kinderen van haar partner. “Ik zei tegen een vriendin: ‘Ik ben jaloers op de tijd die hij heeft met zijn kinderen.’ Ik schaamde me daarvoor en dacht bij mezelf: doe normaal, jij bent een volwassen vrouw, zij zijn kinderen.” Toch kon ze deze gevoelens niet blijven verbergen.
Op een gegeven moment deelde ze het met Marco, die zelf ook niet begreep waarom haar gedrag zo veranderde. Die openheid, hoe pijnlijk ook, bracht uiteindelijk meer begrip. Door haar verhaal te delen, laat ze zien dat dit soort gevoelens vaker voorkomen dan je denkt, maar zelden worden uitgesproken.
Onbegrip uit de omgeving maakt het zwaar
De reacties uit haar omgeving maakten het voor Chantal niet makkelijker. Als jonge vrouw van 26 merkte ze hoe snel haar leven veranderde toen ze een relatie kreeg met een man met kinderen. En dat riep veel vragen op. “Mensen zeiden: ‘Maar het zijn jouw kinderen toch niet?’”
Toch weet Chantal dat je, wanneer je voor iemand kiest, ook kiest voor zijn kinderen. Die verantwoordelijkheid kun je niet vermijden. Je oude leven, waarin je vooral met jezelf bezig was, verdwijnt naar de achtergrond. Haar verhaal maakt duidelijk dat liefde in een samengesteld gezin complex en confronterend kan zijn, maar ook diep vervullend.
Van worsteling naar harmonie in het gezin
Gelukkig is die moeilijke periode inmiddels ver achter haar. Chantal heeft haar plek gevonden binnen het gezin en kijkt met trots en warmte terug op de weg die ze heeft afgelegd. “Ik denk dat hoe ouder je wordt, hoe waardevoller het wordt.” Ze droomt ervan om ooit een groot huis te kopen waar ze met zijn allen kunnen wonen – inclusief de volwassen kinderen van Marco.
In haar ogen draait geluk vooral om verbondenheid en samenzijn. Die uitspraak weerspiegelt de diepe band die ze inmiddels voelt met het hele gezin, en hoe belangrijk familie voor haar is geworden.
Ouder worden en omgaan met onzekerheid
Toch komt ouder worden met eigen uitdagingen. Chantal laat zien dat ook zij niet immuun is voor onzekerheden over haar uiterlijk. Al op haar 33ste begon ze met botox. Niet elke behandeling pakte goed uit. Op een bepaald moment had ze asymmetrische wangen en kon ze niet meer normaal lachen. Ze verzwijgt deze ongemakkelijke herinnering niet, maar benoemt die juist openlijk. Daarmee maakt ze zichzelf niet alleen kwetsbaar, maar vooral ook herkenbaar. Je merkt dat haar verhaal uit het hart komt, zonder opsmuk of façade.
Met het nieuwe seizoen van Eén grote familie laat Chantal Janzen opnieuw zien dat televisie niet alleen bedoeld is om te vermaken. Haar verhaal is eerlijk, menselijk en raakt aan thema’s die velen bezighouden, maar waar nog te weinig over gesproken wordt. Dankzij haar openheid en betrokkenheid weet ze een brug te slaan tussen fictie en werkelijkheid – en tussen mensen die worstelen met hun eigen gezinsvorm.
