De vrijspraak van Marco Borsato in de zedenzaak rond een minderjarig meisje heeft geleid tot een stroom aan vragen over de juridische onderbouwing van het vonnis. Je merkt dat veel kijkers en volgers willen begrijpen waarom de rechtbank tot deze beslissing kwam en welke elementen volgens deskundigen ontbraken.
De zaak kreeg jarenlang veel aandacht en riep heftige emoties op, waardoor de behoefte aan duidelijkheid groot is. De reacties na de vrijspraak tonen dat mensen niet alleen willen weten hoe het nu verder moet voor alle betrokkenen, maar vooral waar het juridisch misging in deze complexe kwestie.
Deskundigen geven toelichting op de cruciale rol van steunbewijs
Shownieuws-verslaggeefster Janine Schuinder en voormalig strafrechtadvocaat Bram Moszkowicz beantwoordden kijkersvragen naar aanleiding van de uitspraak in Utrecht. Janine legde uit dat het ontbreken van ondersteunend bewijsmateriaal een centrale rol speelde.
Zij zei: “Hij is voornamelijk vrijgesproken omdat er geen steunbewijs was.” Veel kijkers vroegen zich vervolgens af welk bewijs dan wél voldoende was geweest om een veroordeling mogelijk te maken. De uitleg van de deskundigen liet zien hoe afhankelijk zedenzaken blijven van zorgvuldige onderbouwing, vooral wanneer er geen direct tastbaar bewijs bestaat.
Volgens Bram had een reeks verklaringen een belangrijke rol kunnen vervullen wanneer die direct na het vermeende incident waren vastgelegd. Daarbij vertelde hij dat een dagboekaantekening soms als aanwijzing kan dienen, maar nooit als zelfstandig bewijs.
Hij zei: “Stel je doet aangifte als dame. Je schrijft in een dagboek op wat je allemaal hebt beleeft én je vertelt bijvoorbeeld aan je moeder of vriendin wat er gebeurd is, meteen nadat het gebeurd is. Dan zou je die verklaringen kunnen beluisteren en als bewijs gebruiken.
Dat deed zich hier niet voor.” Zijn uitleg benadrukte de noodzaak van consistentie en tijdigheid binnen gevoelige verklaringen, iets wat binnen het werkveld van elke strafrecht advocaat weer zichtbaar wordt.
Waarom een opname of bekentenis de zaak anders had kunnen maken
Bram legde verder uit dat een geluidsopname soms zwaar kan wegen wanneer deze een ondubbelzinnige bekentenis bevat. Hij benadrukte dat dit in deze zaak niet het geval was. De heimelijke opname die door de moeder was gemaakt, bevatte volgens de rechtbank geen concrete aanwijzing dat strafbare feiten waren toegegeven.
De rechters onderzochten de opname zorgvuldig, maar concludeerden dat deze geen bevestiging gaf van ontuchtige handelingen. Daardoor kon de opname niet dienen als steunbewijs. Het ontbreken van dergelijke elementen maakte de bewijspositie zwak, waardoor een veroordeling juridisch niet houdbaar werd.
Ook verklaringen van derden speelden een rol in het oordeel van de rechtbank. Omdat er geen getuigen waren die ontuchtige handelingen hadden gezien, ontbrak een onafhankelijke bevestiging. Dagboeknotities van het meisje leverden evenmin nieuwe inzichten op, omdat deze niet aan een specifieke datum of directe gebeurtenis konden worden gekoppeld.
Hierdoor werden ze juridisch gezien onvoldoende concreet. Dit soort situaties komt vaker voor binnen zedenzaken, waarbij vaak het woord van de aangever tegenover het woord van de verdachte staat. Bram zei hierover: “Vaak is het hierdoor het woord van de aangever tegenover het woord van de verdachte.” In zulke gevallen speelt forensisch onderzoek soms een rol, maar dat was in deze zaak niet aanwezig.
De puzzel die incompleet bleef volgens juridische deskundigen
De rechtbank gaf in het vonnis aan dat de verklaring van het meisje niet op zichzelf werd afgewezen, maar dat er te weinig aanvullend materiaal bestond om deze te ondersteunen. Bram omschreef dit als een reeks puzzelstukjes die samen een overtuigend geheel moeten vormen.
Hij zei dat een dagboek, een aangifte en ondersteunende verklaringen elkaar moeten versterken om wettig en overtuigend bewijs te vormen. In deze zaak bleven te veel van die puzzelstukjes ontbreken. Deze uitleg maakt duidelijk waarom steunbewijs binnen het strafrecht essentieel blijft en waarom juridisch advies bij dergelijke zaken vaak complex is.
Blijvende vragen en behoefte aan duidelijkheid
De vrijspraak betekent niet dat alle emoties en discussies verdwijnen. Zowel in de media als onder het publiek blijven vragen bestaan over de manier waarop bewijs wordt beoordeeld binnen zedenzaken. De toelichting van deskundigen helpt mensen beter begrijpen waarom de rechtbank tot haar oordeel kwam.
Wanneer bewijs niet sluitend is, mag een rechter niet veroordelen, ongeacht de indruk die een zaak oproept. Dat principe blijft een fundament binnen de rechtsstaat en speelt in elke zedenzaak opnieuw een cruciale rol.
