Angelo, een man van 34 jaar, heeft een uitgesproken mening over de woningmarkt en het gedrag van zijn generatie. Volgens hem ligt het probleem niet bij de stijgende huizenprijzen, maar bij de keuzes van potentiële kopers. “Als je geen huis kunt kopen, dan doe je gewoon niet genoeg je best,” zegt hij stellig. “Mensen besteden hun geld liever aan Netflix, Starbucks of luxe vakanties in plaats van te sparen. Dat is de kern van het probleem.”
Op 29-jarige leeftijd kocht Angelo zijn eerste appartement, een prestatie waar hij hard voor heeft moeten werken. Hij vertelt hoe hij tegelijkertijd drie banen had en vrijwel zijn hele sociale leven op pauze zette om te sparen. “Ik gaf niets uit aan dure gadgets, at nooit buiten de deur en vakanties waren niet aan de orde,” legt hij uit. “Ik was vastberaden en wist dat offers noodzakelijk waren.”
Begrip voor mensen die zeggen dat de woningmarkt onbetaalbaar is, heeft hij nauwelijks. “Ik heb het ook gedaan. Het draait allemaal om hoe graag je het wilt en waar je je prioriteiten legt.”
Kritiek op financiële keuzes
Angelo ziet vooral een gebrek aan financiële discipline bij veel mensen. “Ze klagen dat ze geen woning kunnen kopen, maar laten ondertussen elke dag eten bezorgen of boeken luxe vakanties. Wat verwacht je dan? Om een huis te kopen, moet je bereid zijn dingen op te geven.”
Volgens hem ligt het probleem deels in een cultuur van klagen. “Iedereen wijst naar de overheid, banken of werkgevers. Niemand kijkt naar zichzelf en hun eigen keuzes. Ze verwachten dat iemand anders het oplost.”
Verhitte discussies in zijn omgeving
Angelo’s standpunten zorgen regelmatig voor discussies binnen zijn sociale kring. “Sommige vrienden zeggen dat ik het makkelijk praten heb omdat ik al een huis heb. Maar dat huis heb ik niet gekregen, ik heb er hard voor gewerkt. Het stoort me dat ze dat niet willen begrijpen.”
Zijn familie is overwegend ondersteunend, al maakt zijn moeder zich soms zorgen dat hij te streng is. “Ze vindt dat ik iets meer begrip moet hebben, maar ik geloof dat discipline de sleutel is tot succes.”
Geen fan van subsidies
Angelo heeft ook kritiek op subsidies en andere overheidsmaatregelen voor starters. Volgens hem maken die mensen afhankelijk en lossen ze het echte probleem niet op. “Subsidies klinken leuk, maar het stimuleert geen verandering in gedrag. Mensen denken dat de overheid hun problemen moet oplossen, maar je moet zélf aan de slag.”
Hij pleit voor educatie in plaats van financiële steun. “Leer mensen hoe ze verstandig kunnen sparen en hun financiën kunnen beheren. Geef ze de tools om zelf iets op te bouwen.”
Discipline als levensles
Angelo benadrukt dat zijn harde werkmentaliteit hem niet alleen een huis heeft opgeleverd, maar ook levenslessen. “De voldoening die je voelt als je iets bereikt waarvoor je hebt gewerkt, is onbetaalbaar. Dat is wat veel mensen tegenwoordig missen. Ze willen alles direct en zonder inspanning.”
Een duidelijke boodschap
Angelo sluit zijn verhaal af met een krachtige oproep aan zijn generatiegenoten: “Stop met klagen en begin met sparen. Zet je luxe levensstijl even opzij en maak slimme keuzes. Een huis kopen is geen vanzelfsprekendheid, het is iets dat je moet verdienen.”
Met zijn uitgesproken standpunten weet Angelo de discussie over de woningmarkt flink aan te wakkeren. Wat vind jij van zijn mening? Heeft hij gelijk, of ziet hij de realiteit van de huidige huizenmarkt over het hoofd?