Eens per jaar komen ik en zeven vriendinnen uit de middelbare schooltijd samen voor een brunch. Het is een traditie die we koesteren, ondanks de afstanden en drukke agenda’s. Deze traditie zorgt ervoor dat we, al is het maar één keer per jaar, samenkomen in onze geboortestad voor een heerlijke brunch zonder limieten. Voor sommigen van ons, inclusief mijzelf die 2500 mijl verderop woon, is dit de enige keer dat we elkaar zien. Dit jaarlijkse weerzien was altijd een hoogtepunt, totdat recent de sfeer omsloeg door opmerkingen over mijn eetgewoonten.
Een aanval aan de ontbijttafel
Tijdens deze brunches, waar ik me één dag per jaar helemaal laat gaan, laad ik mijn bord vol met alles wat onze favoriete restaurant te bieden heeft: cheesy eieren, pannenkoeken, hash browns, worstjes, spek – je kunt het zo gek niet bedenken. Ik ben altijd erg actief geweest, liep track en veld op college en doe nu mee aan ultramarathons, waardoor ik veel calorieën verbrand en over het algemeen slank blijf. Mijn levensstijl buiten deze ene dag is gebalanceerd en gezond.
Lees verder op de volgende pagina want opeens slaat de sfeer om…