Het nieuwste seizoen van Winter Vol Liefde heeft de kijkers volop vermaakt, maar roept ook de nodige discussie op. Hoewel de dynamiek tussen de deelnemers spannender en meeslepender was dan in eerdere seizoenen, zijn er volgens kenners en trouwe fans duidelijke verbeterpunten. Vooral de late instroom van nieuwe kandidaten zorgt voor frustratie en roept vragen op over het format van het programma.
Judith, de boerin uit Frankrijk, wist al snel de harten van de kijkers te veroveren. Haar oprechtheid, nuchterheid en warme persoonlijkheid maakten haar een opvallende verschijning in een programma waar ongemakkelijke situaties en botsende karakters soms de boventoon voeren. Ze bewees dat het programma geen constante dramatiek nodig heeft om interessant te blijven. De balans tussen haar verhaallijn en de soms chaotische ontwikkelingen in Oostenrijk bood een welkome afwisseling.
Toch werd die balans naar het einde van het seizoen verstoord. Waar sommige deelnemers een diepgaande connectie opbouwden, leken anderen slechts een bijrol te spelen zonder een echte kans te krijgen. Dit roept de vraag op of het format niet toe is aan vernieuwing.
Late instromers zonder echte kans
Een veelgehoorde klacht onder kijkers is de manier waarop nieuwe kandidaten halverwege het seizoen instromen. Zo kwamen deelnemers als Tara, Amber en Marilou pas in een laat stadium het programma binnen. Wat opvalt, is dat deze kandidaten in een wachthotel verblijven voordat ze daadwerkelijk in het avontuur stappen.
Voormalig deelnemer Benjamin uit Winter Vol Liefde 2025: De Nabeschouwing onthulde dat sommige kandidaten dagenlang moeten wachten voordat ze de kans krijgen om hun potentiële liefde te ontmoeten. Dit heeft iets weg van een spel waarin kandidaten als pionnen worden ingezet, met een voorspelbare uitkomst: een korte deelname zonder echte impact.
Het ongemak is voelbaar. Nieuwe deelnemers krijgen direct vragen over hoe ze de gevestigde kandidaten ervaren, terwijl zij nog niet eens goed de kans hebben gekregen om zelf een connectie op te bouwen. Kijkers zien al snel waar het naartoe gaat: de nieuwkomers verdwijnen net zo snel als ze zijn gekomen. Hun rol lijkt beperkt te blijven tot het opdrijven van de spanning tussen de hoofddeelnemers, in plaats van een serieuze kans op liefde.
Onnodige afwijzingen die niemand wil zien
Het lijkt een misvatting van de programmamakers dat kijkers interesse hebben in deze ‘slow-motion exit-strategie’. De nieuwe kandidaten worden geïntroduceerd, krijgen amper tijd om iets op te bouwen en vertrekken vervolgens zonder dat ze een serieuze kans hebben gehad. Vooral bij Mike en Jorik was dit zichtbaar: hun extra dates leken meer bedoeld om de bestaande romantiek tussen hen en respectievelijk Antine en Lana extra kracht bij te zetten.
Voor de weggestuurde kandidaten moet het wrang zijn om zichzelf op televisie terug te zien. De kijkers wisten al dat hun deelname weinig kans van slagen had, terwijl zij er wellicht met heel andere verwachtingen aan begonnen. Dit roept de vraag op: moet dit format niet op de schop?
Tijd voor een nieuw format?
Een mogelijke oplossing zou kunnen zijn om de deelnemers zelf meer regie te geven. Waarom krijgen ze niet de optie om nieuwe dates af te bellen als ze al een duidelijke voorkeur hebben? Dit zou veel ongemak voorkomen en het programma natuurlijker laten verlopen. Zo kunnen kijkers zich volledig focussen op de echte liefdesverhalen, in plaats van onnodige afwijzingen en kunstmatige spanning.
Als de makers van Winter Vol Liefde het format willen verbeteren, is het tijd om deze aanpak te herzien. Laat deelnemers zich richten op hun opgebouwde connecties en voorkom dat onnodige nieuwe kandidaten slechts een kortstondige en voorspelbare rol spelen. Dit zal niet alleen de geloofwaardigheid van het programma versterken, maar ook de kijkervaring verrijken.
